Op vrijdag 27 juni om 7.30 voeren we vanaf de Marina in Den Oever(die ons weer gratis een plekje aan de steiger gunde) richting Kampen voor de 29 ste editie van de Oostwal Botterwedstrijd al daar. Het werd in eerste instantie een motortocht, de wind was afwezig, maar halverwege het IJsselmeer konden toch de zeilen omhoog en ging het voorspoedig naar de Ketelbrug. Die zag ons zeker komen, want de brug ging keurig op tijd, de bus naar Lelystad was net gepasseerd, voor ons omhoog, zodat we zonder te wachten konden doorvaren. We waren mooi op tijd in de haven van Kampen, waar het altijd wat lastig manoeuvreren is om op de juiste plek aan de steiger te geraken. De traditionele barbecue smaakte weer heerlijk en het was goed toeven in het zonnetje. Na wat gepraat, geborrel en sterke verhalen, werd de slaaptent opgetuigd.
Helaas bleken er ook een paar snotneusjes naar Kampen gekomen voor de wedstrijd. Vorig jaar terroriseerden zij met pieperschieters schepen in de haven van Elburg. Ook nu vonden ze het nodig om zich te misdragen. Het begon met knalvuurwerk af te steken, waarvan horen zien je verging. Maar toen ze zelfs vuurpijlen boven de schepen afschoten, was de maat voor een aantal bemanningsleden vol. Het nabrandende materiaal kwam op de ruim 40 houten schepen, die in de haven lagen, terecht en die hadden zo in de hens kunnen gaan. Schade: hier en daar brandgaatjes in de huiken en de tent waaronder bemanning sliep. Ouders van de betreffende kleuters gaven niet thuis en deden alsof dit allemaal heel normaal was. Toen de rust weer wat was teruggekeerd, zijn we maar gaan slapen.

Het programma startte om 08.00 uur met een heerlijk schippersontbijt in de Boterloods. Inmiddels kwamen de passagiers van de verschillende bedrijven, die dit evenement sponsoren, ook het terrein op om te genieten van het ontbijt. Na het palaver werd er ingescheept en vertrokken alle deelnemers richting de wedstrijd op het Ketelmeer.
We hadden dit keer een jonge groep mee en die hadden voor twee schepen ravitaillering mee genomen. De aak lag er diep van. Voor ons oudere jongeren toch even fronzen, helemaal toen er ook twee beatboxen met twee microfoons aan boord kwam… De vlag van het bedrijf Van den Brink koeltechniek 2 moest ook op worden gehangen. Het bleek geen normale vlag, maar meer van spinakerformaat. Voor de vorm hebben we geprobeerd het omhoog te hijsen, maar om door het enorme extra zeiloppervlak, er weer afgehaald. De organisatie had al gezegd dat alleen de kluiver eerbij mocht en dat een spinaker direct tot diskwalificatie zou leiden.
Er was één van de heren, die nog even geteld had hoeveel blikjes bier we moesten opdrinken tot alles op was. Hij kwam tot de conclusie dat we allemaal wel 20 stuks moesten legen. ”Dat halen we nooit.” Maar hoe anders was deze jeugd! Heel anders dan ‘t stelletje losgeslagen kleutervolk uit Elburg. Het bleken superleuke, gezellige lui te zijn, twee jonge vrouwen en 10 jonge kerels. Die er lekker op los feestten, hun zangkwaliteiten niet onder banken of stoelen staken en af en toe zeer gevat uit de hoek kwamen: “Klaar maken voor overstag…….Reeeeee.” Ook de verslaggeving van de wedstrijd via de beatbox zorgde voor veel hilariteit. Er was ook weer heerlijke haring en broodjes van de organisatie. Zelf hadden ze de plaatselijke slager een heerlijke bak met vleessnacks laten maken en één had zelfgemaakte vleesbroodjes mee. Nee, wij hadden het wel een paar weken op het Ketelmeer kunnen volhouden.
Er stond een flinke bries van een Bft of 4 en toen de zeilen omhoog gingen, wisten we dat het hard werken zou worden deze middag. En dat werd het. Er werd op het scherpst van de snede gezeild en de mannen hielpen flink mee met het laten zakken en ophalen van de zwaarden. Best wel zwaar vonden sommigen. Ook voor de bemanning was het pittig. Kruizende schepen, wanneer overstag, haal ik de boei, staan de zeilen goed genoeg, heb ik iedereen nog aan boord…
Toen de wedstrijd gedaan was en we de haven van Kampen opzochten, was één van de dames druk aan het opruimen geslagen en toen iedereen van boord ging zag de aak er schoner uit dan dat we vertrokken.(en dat was al schoon) Wat een visitekaartje voor het bedrijf Van den Brink Koeltechniek 2. Daar heb ik nou respect voor!
De zondagochtend begon vreemd. De helmstok van een ander schip lag half op onze aak en half op de steiger. Waarschijnlijk door de kleutertjes uit Elburg van het andere schip gehaald omdat zij net als wij een klacht bij de organisatie hadden ingediend.
Helaas is er weinig foto-materiaal door een telefoon met prachtige foto’s en filmpjes, die liever, na een lichte aanraking, het ruime sop koos dan de rand van de aak..... De foto’s zijn allemaal “gejat” van de facebookpagina van Job Jager, die ze ook gemaakt heeft! Een paar(4) zijn van ons zelf, maar da’s aan de kwaliteit ook te zien.
Oh ja, we werden 31e.