Kom uitwaaien op Wieringen en ontdek de geheimen van dit voormalige eiland
Wieringen is een prachtig voormalig Zuiderzee eiland, gelegen in de Noordkop van Noord Holland, aan de rand van de Afsluitdijk en de Waddenzee. Het heeft kleine dorpen, gehuchtjes en buurtschappen, die met elkaar verbonden zijn door smalle wegen met mooie vergezichten. Het eiland kent vele specifieke kenmerken; het heeft een glooiend landschap, typische Wieringer boerderijen, pitoreske havens, prachtige tufstenen kerken met gemetselde spits en oude molens. Het kent een rijk verleden in de handel van wier, de lichterschipperij(kleine schepen, die goederen van grote zeeschepen over de ondiepten van de Zuiderzee vervoerden) en natuurlijk de visserij.

Wieringen heeft veel te vertellen
De Quarantaine, met aan de buitenkant van de dijk het prachtige peilschaalhuisje, op het Westerlijke puntje ontleent zijn naam aan een inrichting van de Marine.
Hier werden in de 19e eeuw zieke schepelingen en besmette goederen in quarantaine gehouden.
Eén van de oudste dorpen is Stroe, ooit het bolwerk van de Doopsgezinde gemeente.
Hier lagen in de 10e eeuw tientallen boerderijen,  die toebehoorde aan de kerken van Utrecht, Luik en diverse grote kloosters in Friesland.
Verder kent het eiland de dorpen Hippolytushoef, Westerland, De Haukes, Oosterland en Den Oever en vele gehuchten, ieder met zijn eigen kenmerken en geschiedenis.

De naam "Wieringen"
Het eiland ontleent zijn naam hoogstwaarschijnlijk aan het oud Friese woord 'Wird', wat hoogte betekent.
De vele zwerfkeien geven aan dat het eiland een lange geschiedenis kent, maar van bewoning is pas in de 10e eeuw sprake.
Het eiland heeft vele eeuwen ingebed gelegen in een uitgestrekt veenlandschap en was vrijwel onbekend.
Het werd door de hoge adel als relatiegeschenk weggeven. In de 13e eeuw werd het eiland omspoeld door water en kwam de zoutwinning, in die tijd een veel gevraagd conserveringsmiddel, op gang.
Later kwamen de inkomsten uit de lichtschipperij, wierhandel, haring- en ansjovis vangst, die het eiland welvarend maakte.
Maar aan alles kwam een einde, het eiland raakte in vergetelheid.

Einde van een eiland
De Zuiderzeewerken maakte aan die vergetelheid een einde. In 1925 werd het Amsteldiep afgesloten en vijf jaar later volgde de aanleg van de oostelijke Wieringermeerdijk. In 1932 werd Afsluitdijk voltooid en was Wieringen definitief eiland af.
Met de toename van de bevolking, door het grote aanbod van werk, kwamen vanuit het hele land ook nieuwe en welkome ontwikkelingen naar het voormalige eiland.
Wieringen is een uniek gebied, het biedt rust, ruimte en gezelligheid en heeft een prachtige open natuur met een oude wierdijk, buitendijkse kwelders en een polder.