Nieuws, roddels en loabekakkerij
Met gemengde gevoelens kijken we terug op een prachtig weekend Elburg. Vlak voordat we afreisden naar Elburg overleed Peter Hijlkema. Na geknokt te hebben tot het laatste moment tegen zijn ziekte, moest hij het toch afleggen in deze ongelijke strijd. We hebben veel respect voor de manier waarop je je ziekte hebt gedragen en wensen Ada dat ze daar veel steun uit mag halen.
En dan klinkt het raar, maar dan gaat het leven daarna weer verder en vertrek je op donderdag 12 september "gewoon" naar Elburg.
Aangezien er weinig tot geen wind stond, werd het ongeveer 10 uur motoren, waarbij we ook nog even hebben gezeild, maar dat mocht verder geen naam hebben.
In Elburg aangekomen, bleek dat we veel eerder dan andere jaren waren gearriveerd, waardoor we in "de Kom" konden afmeren. Het is een mooi rond gedeelte van de haven, waarbij je geen last hebt van de bassen van "Het Blinde Peerd", een grote feesttent naast de haven.
De wedstrijddag was ook dit jaar weer heel apart. Verloren we vorig jaar een zwaard... Nu zagen we voor het eerst in alle jaargangen van Elburg, de wedstrijd eens van de andere kant. Helaas kregen we te maken met een klein inschattingsfoutje, waardoor we moesten valsspelen om een boei te halen en daar ook helaas direct voor gestraft werden...
De volgende dag hadden we een prachtige dag, waarbij we heel wat rondvaarten hebben gedaan en dat spekt de kas lekker.
Helaas hadden we op de terugweg naar Wieringen al snel na het verlaten van de haven van Elburg geen voor- of achteruit meer. Een bekend probleem, want we hadden niet zo lang geleden een een losse schroef op het roer. Toch was dat dit keer niet het geval. De keerkoppeling bleek de geest te hebben gegeven. Gelukkig voer de WR 48 juist achter ons en zij wilden ons wel op sleeptouw nemen en door de Roggebotsluis brengen. En zo geschiedde. We zijn de bemanning van de WR48 natuurlijk zeer erkentelijk voor hun hulp.
Momenteel ligt de aak dus bij de Roggebotsluis en is er overleg over hoe e.e.a. gerepareerd gaat worden met de monteur. We wachten nu in spanning af, want het betekende bijvoorbeeld geen ledenvaardag en ook het droogvallen van zaterdag 28 september loopt gevaar. Duimen dus maar!
Ja, dat was even schrikken. Om 7.00 uur naar de aak om om een uur of 8.00 uit te varen naar een mooie droogvalplek op het Balgzand. Het was nog een aardige schemering bij vertrek, maar een paar mijl uit de kust van Den Oever, waar de zon al wat feller was, zag de bemanning pas dat er een lading vrouwen aan boord was gesneakt. Het bleek een heel gezellig clubje te zijn met een paar ondernemende dames. Ik zal niet teveel uit de school klappen, maar voor sommigen had de prut zowel figuurlijk als letterlijk een flinke aantrekkingskracht. Daarnaast is het voedselzoekgedrag en het zorgzame er nog lang niet uitgeëvolueerd.(gelukkig)
We hadden een flinke buit aan mosselen, oesters en kokkels. Na gekookt te zijn aan boord, werden ze lekker weggespoeld met wat wijn of ander vloeibaar goedje.
Al met al weer een heel geslaagde dag op het wad.
De Flora- en Visserijdagen vonden plaats van vrijdag 23 augustus t/m dinsdag 27 augustus.
Het geweldige, maar wel heel warme weer weerhield weinig mensen om richting Den Oever te gaan en te genieten van alles wat er door de commissie georganiseerd werd.
Wij zouden eigenlijk alleen op zondag rondvaarten maken en op zaterdag met een stand proberen lidmaatschappen en boeken aan het publiek te verkopen.
De WR 4 en WR 60 deden wel rondvaarten, Monique Dirks zorgde voor de kaartverkoop, maar het was zo ongelovelijk druk, dat zij aan ons vroeg om ook te gaan varen. Dat wilden we natuurlijk graag, want dat brengt de broodnodige centen op om weer te investeren in onze aak.
Ook op zondag was het een "gekkenhuis". Vele mensen aan boord, gezellige praatjes, weerzien van mensen die al weer een tijdje van Wieringen af zijn, uitwisseling van weetjes over het Wad, en zelfs een zeehond, die bij de Stevinsluizen de kop vlak achter het roer opstak om eens te kijken of er nog wat lekkers aan boord zat...
Ook de maandag was een topdag. Met genodigden langs de prachtig versierde kotters en dan het Wad op om de hele vlootschouw aan je voorbij te laten lopen.
Een prachtige Flora dus, met ook een gezellig samenwerkingsverband van stichting WR60 en vereniging WR 173 wat de rondvaarten betreft. Een goede zaak!
De organisatie van de Westfriese Waterweek Medemblik had een gevarieerd en aantrekkelijk programma voor mekaar weten te krijgen.
Vrijdag startte de Waterweek met culinaire hoogstandjes aan de kade en speelde de band Paradise leuke muziek.
Ook onze vrienden van de Kamper Kogge waren weer van de partij en de Waka-groep met hun unieke Waka-boot en imponerende ceremoniële Haka-dans.
Een SAR-helikopter van de Kustwacht en de KNRM Medemblik voerden een aantal reddingsacties voor het havenhoofd uit. Ook zou er nog een vliegtuig van de Kustwacht een fly-over maken. Het Oosterhavenconcert op zaterdagavond werd door het Koninklijk Stedelijk Muziekkorps (KSM) uit Enkhuizen uitgevoerd. Zij gaf een geweldig concert en begeleidde Maaike Widdershoven en regionale talenten Sven Reus en Rosmarijn Broers.
Echter Aeolus, god der winden, had snode plannen en voerde de windkracht op tot een Beaufortje of 8, waardoor het vliegtuig van de Kustwacht zijn fly-over naar de zondag verplaatste. Na diep overleg en vele moeilijke gesprekken, besloot de organisatie ook het concert af te gelasten. Men vond het onverantwoord om het concert door te laten gaan, terwijl het ponton regelmatig zich uit het water probeerde te verheffen, er al flinke takken van de bomen afwaaiden en wij in de haven al aardig golfslag te verduren kregen. Men kreeg het voor elkaar om het concert naar de zondagavond te verplaatsen.
Zondag wordt traditioneel afgesloten met de spectaculaire Drakenbootsraces. Dit jaar was er een aparte damescompetitie naast de gemengde teams. Ook waren er twee internationale teams aanwezig uit landen over de gehele wereld. Ondanks de Babylonische spraakverwarringen aan boord, deden beide teams het erg en verbazingwekkend goed!
Wij besloten te blijven en maandochtend rustig en kalmpjes aan richting de Parel te varen. Voor de organisatie betekende dat er toch een leuke aankleding cq extra zitplaatsen bij het concert aanwezig was. Voor ons een extra nachtje op de keiharde planken in de kooi van de aak en omdat er één bemanningslid(voormalig wethouder HK en Bergen) was die de verwarmingsmonteur om 9.00 uur had besteld, mochten hij en de rest van de bemanning op maandagmorgen om 5.00 uur uit de kooi springen. Hij bezorgde ons één van de mooiste starts van een nieuwe dag.
En organisatie van de Westfriese Waterweek Medemblik: Dank voor jullie geweldig improvisatievermogen, geduld en wijze besluitvorming! Het was in één woord geweldig!
No Code Website Builder